Świątynia Diany

Wzniesiona w 1783 roku przez Szymona Bogumiła Zuga budowla o klasycznych proporcjach. Ozdobiona została od strony zachodniej ażurowym portykiem wspartym na czterech kolumnach jońskich i takim samym portykiem półkolistym od strony wschodniej. Pod tympanonem od strony stawu wyryte są słowa Francesca Petrarki z sonetu In morte di Madonna Laura: DOVE PACE TROVAI D’OGNI MIA GUERRA (Tutaj odnalazłam spokój po każdej mojej walce).

We wnętrzach Świątyni Diany znajdują się Westybul, Gabinet Etruski, owalna Sypialnia i reprezentacyjna sala zwana Panteonem. Panteon zdobią stiukowe kolumny i dekoracyjne gzymsy oraz plafon wyobrażający Jutrzenkę, pędzla Jana Piotra Norblina. Twórcami plafonu w Gabinecie Etruskim, z około 1800 roku, ze sceną przedstawiającą Amora i Psyche oraz dekoracji ściennych z motywami naczyń etruskich byli współpracujący z Norblinem Michał Płoński i Aleksander Orłowski. Dekoracyjne sztukaterie wykonał Johann Graff.